Als geven en nemen uit balans is geraakt

Niet nee kunnen zeggen overkomt iedereen wel eens. Je luistert naar iemands problemen en vergeet even jezelf. Later kom je er achter dat je daarmee voor jezelf dingen hebt laten liggen. Maar dat is geen probleem, je deed het immers graag. Iets anders is het wanneer dit vaker gebeurt en je het gevoel bekruipt dat de verhouding van geven en nemen uit balans is geraakt. Hoog sensitieve personen (HSP) weten van zichzelf dat ze de noden van anderen aanvoelen, maar ze vinden het ingewikkeld om onderscheid te maken tussen het belang van henzelf en dat van de ander.

Als kinderen worden geboren, nemen ze de energie van de moeder waar als die van henzelf. Er is nog geen bewustwording van het eigen ik. En als kinderen opgroeien leven ze in de onbewuste veronderstelling dat iedereen de wereld waarneemt zoals zijzelf. Dat dit gaandeweg verandert, is noodzakelijk voor het kind om voor zichzelf op te komen en uiteindelijk een eigen leven te kunnen leiden.

Voor HSP mensen loopt dit proces anders. Ze denken en voelen vanuit het hartgebied, waardoor ze de eigen belangen minder goed waarnemen. Soms kan het zelfs voelen alsof daar geen verschil in waar te nemen is, waardoor anderen gemakkelijk hun emotionele bagage bovenop die van hen leggen. Die anderen(n) valt dan niets te verwijten, want waar geen grenzen zijn, is ruimte.

Dit kan op alle gebieden plaatsvinden, maar ook in alle gevallen is er voor de HSP-er werk aan de winkel. Want de onbalans die ontstaat door geen grenzen aan te geven, leidt tot zelfondermijning. Vaak voelt dit verdrietig en onlogisch voor de HSP-er en al helemaal wanneer het verzetten van de bakens tot weerstand leidt en relaties er door op scherp komen te staan. Hoe in dit proces stand te houden, is niet eenvoudig. Maar er is voor de HSP-er altijd een weg die tot betere verbinding leidt met zichzelf.